Qariyalar rukniga oid latifalar | 10 dona — 6

Bir chol baliq ovlab o‘tirgan ekan, uning oldiga militsiya kelib dedi:
— Otaxon, bu yerda baliq tutish ta’qiqlangan!
— Men baliq ovlamayaman, chuvalchang cho‘miltiryapman, - debdi chol.
Militsiya xodimi:
— Axir siz chuvalchangni ta’qiqlangan joyda qip yalang‘och cho‘miltiryapsiz!

Qulog‘i eshitmay qolgan otaxon vrach qabuliga kelib uchragan ekan. Vrach unga no‘xatday keladigan Yaponiyada ishlab chiqarilgan apparatni cholning qulog‘iga o‘rnatib beribdi. Orada bir oy o‘tib, vrach choldan xabar olish uchun qo‘ng‘iroq qilibdi:
— Otaxon, apparat yaxshi ishlayaptimi? Oila a’zolaringiz nima fikrda? - desa, chol kulib:
— Hammasi yaxshi. Uydagilar eshita boshlaganimni bilgani yo‘q. Lekin bir oy ichida vasiyatnomamni uch martta o‘zgartirdim..., - dermish.

Bir chol tilla baliq ushlab olgan ekan. Har doimgidek, baliq tilga kirib cholga debdi:
— Meni qo‘yib yubor! Istagan tilagingni bajo keltiraman...!
Chol ko‘pam o‘ylab o‘tirmay:
— Go‘zal ayol ber menga! – debdi.
Suvdan go‘zal pari chiqibdi.
— Bundan ham go‘zalroq bo‘lsin, - debdi yana chol.
Avvalgisidan ikki karra go‘zal husnli pari chiqibdi.
Chol yana:
— Go‘zallikda tengsiz bo‘lsin! – degan ekan, baliqni jahli chiqib:
— Noshud banda, yaxshilikni bilmading, - deb suvga kirib ketibdi.
Chol ne ko‘z bilan ko‘rsin-ki, suvdan o‘zini kampiri chiqib turganmish.

Har kuni bir kishi bozorda rediska sotadigan kampirga 1000 so‘m berib, rediska olmasdan ketarkan.
Bir kuni haligi odam yana 1000 so‘m berib, ketayotsa, kampir uni qo‘lidan shartta ushlabdi. Shunda kishi:
— Hoynaxoy xolajon bu safar rediska olmasligimni sababini so‘ramoqchi bo‘lsangiz kerak?! - desa, kampir:
— Rediska olasanmi-yo‘qmi bu meni qiziqtirmaydi. Rediska 1500 bo‘ldi! - dermish.

— Oyijon, menga ikki ming bering.
— Hov anavi yerda o‘tirgan buviga bermoqchiman.
— Voy o‘zimni aqilli bolajonim. Qani o‘sha buvi?
— Hov ana, muzqaymoq sotyaptilar...

— Otaxon, yuz yoshdan oshibsiz. Buni siri nimada?
— Buni siri - umrimda hech kim bilan tortishmaganman, garov o‘ynamaganman.
— Yo‘g‘eyeye, bo‘lishi mumkinmas...
— To‘ppa-to‘g‘ri, bo‘lishi mumkinmas!

Bir kuni afandini urushga olib ketishibdi.
Borgan kunining ertasidan boshlab uch kun urush bo‘libdi va urush tugabdi.
Oradan yillar o‘tib afandini nevarasi so‘rabdi:
— Buvajon, urush qanday bo‘lgan?
— E, birinchi kuni biz nemislarni rosa quvladik. Ikkinchi kuni nemislar bizni quvladi. Uchinchi kuni esa o‘rmon qorovuli kelib hammani quvdi... - javob beribdi afandi.

Nafaqaga chiqgan boy amaki ov qilgani yoʻl olibdi. Ov qilib yursa, oldidan bir qurbaqa chiqib, tilga kiribdi:
— Meni oʻzingiz bilan olib keting. Uyingizga olib borib, menga boʻsa hadya etsangiz, men goʻzal qizga aylanaman...
Amaki oʻylanib turib:
— Mayli uyga olib ketaman. Lekin boʻsani hayolingdan chiqar! Goʻzal qizlar tiqilib yotibdi. Gapiradigan qurbaqa esa hech kimda yoʻq!

Bir kampirni shifoxonaga olib kelishibdi.
Shifokor kampirga:
— Sizni o‘tgan safar ham qo‘ziqorindan zaharlanishdan davolagan edim. Nima bo‘ldi? - desa, kampir:
— O‘sha qo‘ziqorinni qolganini yeb qo‘yibman, - dermish.

Qari boy olamdan o‘tibdi. Farzandlari otasining o‘limidan so‘ng notarius yoniga borib, vasiyatnomani o‘qishibdi:
"Men, falonchi falonchiboyev sog‘lig‘im va aqlim joyida paytimda, hech kimning ta’ziqisiz, o‘z xohishimga ko‘ra o‘limim oldidan bor boyligim va hamma yiqqan-tergan pullarimni ishlatib yubordim!"

Qariyalar haqida latifalar

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar