Harbiylar rukni — Latifa.uz

1945 yilda afandi nemislarga asir tushib qolibdi.
— So‘nggi tilagingni tila! – debdi nemislar unga.
— Qulupnay yesam, armonim yo‘q edi, - debdi afandi.
Nemislar:
— Mayli, qulupnay pishsa yeysan, keyin otamiz, - deyishibdi.
Qulupnay pishgunicha urush tugab, afandi omon qolgan ekan.

Urush yillari ekan. Ikki askarimizni nemislar ushlab olib, qiynamoqchi bo‘lishibdi.
Nemislar birinchi askarni ichkariga olib kirib so‘rashibdi:
— Elektr stulda qiynaylikmi yoki urib qiynaylikmi? – deyishsa, askar:
— Stulga o‘tiraqolay. Urganingizga chiday olmayman, - debdi.
Nemislar askarimizni stulga o‘tqazishsa, bir payt tok o‘chib qolibdi.
— Omading bor ekan. Mayli, bor ketaver! Keyingisini olib kiringlar! - dyeyishibdi.
Askar tashqariga chiqib, sherigiga shosha-pisha: “Tok yo‘q, tok yo‘q” deyishga ulguribdi.
Nemislar ikkinchi askarni olib kirib, “Elektr stulga o‘tirasanmi yoki kaltak yeysanmi?” deyishsa, sodda askar “Tok yo‘q-ku!” – degan ekan.

Ikkita general futbol haqida suhbat qurishmoqda:
— Sizga qaysi komanda yoqadi?
— Saflan!

Komandir safdagi askarlarga:
— Orangizda kim dushman tarafga yashirincha borib, hujum rejasini bilib kela oladi?, - debdi.
Safdan bir gruzin askar chiqib:
— Men boraman, - debdi.
— Yaxshi, - debdi komandir, — Biz senga uchta granata va boshingga bitta kaska beramiz.
— Menga aksincha, bitta granata va uchta kaska beraqoling, - deb askar dushman tomonga ketibdi.
Oradan bir soat o‘tibdi, ikki soat o‘tibdi ... Gruzin askardan xabar yo‘q emish. Komandir bitta askarni ortidan jo‘natib, — Qarab kel-chi, nima gap ekan, - deb yuboribdi.
Xabar olishga ketgan askar qaytib kelib komandirga:
— Anavi gruzin safdoshimiz dushmanlarni o‘rtasiga o‘tirib olib, "Top-chi granata qaysi kaskani tagida! Topa olmading. O‘rtadagi kaskani tagida ham emas. Yana o‘n ming pul va hujum rejasini ber buyoqqa" deb o‘ynab o‘tiribdi, - dermish.

Bir otaxon chegaradan doim mototsiklda bir qop olib o‘tarkan. Chegarachilar boshlig‘i doim shubhalanib uni tekshirar ekan. Aksiga olib qopda oddiy qumdan boshqa hech nima yo‘q bo‘larkan. Hatto qumni elakdan ham o‘tkazib ko‘rishibdi. Lekin hech nima chiqmapti. Oradan vaqt o‘tib bojxona boshlig‘i nafaqaga chiqibdi. Haligi otaxonni topib borib:
— Bo‘ldi, men nafaqaga chiqdim. Sizni fosh qila olmadim. O‘zingiz ayting endi qopda nima olib o‘tgansiz? - desa, otaxon javob beribdi:
— Qopda oddiy qum bor edi xolos. Men mototsikl o‘g‘rilab o‘tardim.

Parashyutdan sakrash mashqi.
— Askarlar! Sakragandan so‘ng 10 gacha sanab, ipni tortasizlar. Qani olg‘a!
Bir askar yerga tushib, parashyutni yig‘ishtirayotsa, botqoqda bir askar duduqlanib — s-s-sa-sak-kiz-z-z — deb sanab yotgan emish.

Bobosi nabirasiga ikkinchi jahon urushi yillaridagi sarguzashtini aytib beribdi:
— Bir kuni nemislar bilan jangda mag‘lubiyatga uchradik va yashirindik.
Nemislar mard bo‘lsanglar chiqinglar deyishgandi, hech kim chiqmadi. Shunda men shartta chikdim.
Nabirasi:
— Keyin nima bo‘ldi? - debdi.
— Meni nemislar otib tashlashdi, - dermish bobosi.

Bir kuni ikki desant samolyotdan sakramoqchi bo‘lib tayyorlanib turishsa, biri ikkinchisiga debdi:
— Olma yeb olmaymizmi bir!?
— Mayli, - debdi do‘sti.
Ikkala desant olma yeb bo‘lgach, boyagisi yana so‘rabdi:
— Xohlasang, yana bittadan olma yeymiz...
— Mayli, ber! - debdi sherigi.
Olmani yeb o‘tirib, hayron bo‘lib so‘rabdi:
— O‘zi bu olmalarni qayerdan olyapsan?
— Seni yelkangdagi ryukzak shunaqa olmaga to‘la ekan, - dermish sherigi...

Bir kuni hayvonlarni armiyaga olib ketayotishsa, ayiqni borgisi kelmasdan quyondan maslahat so‘rabdi.
Quyon:
— Meni ikkita tishim borligiga armiyaga olishmadi. Seniyam faqat ikkita tishingni qoldirsak, seniyam olib ketishmaydi, - deb ayiqni tishlarini sindiribdi.
Bir payt ayiq ko‘rikdan jahl bilan chiqib kelib:
— Quyon qani?! Oyog‘im qiyshiq ekan-u, u bo‘lsa tishlarimni sindirib o‘tiribdi, - dermish.

Harbiy okrug shtabidan tashrif buyurgan tekshiruvchiga uch nafar askar tanishtirilmoqda. Ulardan ikki nafari baquvvat davangir bo‘lsa, uchinchisi qiltillagan, past bo‘yli askar.
Praporshik:
— Mana bu uchalasi harbiy qismimizning eng sara bo‘linmamiz sanaladi. Biror narsa yuz beradigan bo‘lsa, shu zahoti ularni oldingi marraga yuboramiz.
Tekshiruvchi birinchi askardan so‘rayapti:
— Sen kimsan?
— Oddiy askar Ivanov, erkin kurash va boks bo‘yicha sport ustasi.
— Barakalla, azamat! Sen-chi, sen kimsan? - so‘radi tekshiruvchi ikkinchi askardan.
— Oddiy askar Petrov, karate bo‘yicha qora belbog‘ sohibi, shuningdek, bir qator sharqiy yakkakurash turlarini tasarruf etganman.
— Barakalla, polvon! Xo‘sh, - murojaat qildi u, uchinchi, eng nimjon askarga mensimagan ohangda:
— Sen-chi, sen kim bo‘lasan?
— Oddiy askar Sidorov, shaxmat bo‘yicha sport ustasi. Mana bu ikkala qovoqboshga komandirlik qilaman!

Harbiylar haqida latifalar

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar