Eng dodalari rukniga oid latifalar | 10 dona — 495

Er komandirovkaga ketib baxtsiz hodisaga uchrabdi va ko‘zidan ajralibdi. Doktorlar ko‘z topolmay, buqaning ko‘zini qo‘yib berishibdi.
Uyiga kelib, qon to‘lgan ko‘zi bilan xotiniga qarasa, xotini oyoqlari qaltirab:
— Unaqa qaramang, hammasini o‘zim aytib beraman, - dermish.

Kallik bu fikrlar bilan toptalgan sayhon dala.

Kech kirganida vrach xonasiga bir odam kirib keldi. Vrach bir nimalarni yozayapti. Ahamiyat bermay:
— Qani tezda yechining!
— Nega doktor?
— Yechining tez-tez! Haligi odam qip yalang‘och bo‘lib yechinibdi.
— Nimadan shikoyat qilib keldingiz?
— Shikoyatim shuki, shifoxonangizga ko‘mir olib keluvdim. Tushirib oladigan odam yo‘q.

— Do‘stim, uzr, mashinang bilan ozroq muammo chiqib qoldi..
— Nima qilding?
— Karbyuratoriga suv kirib ketdi.
— Sen karbyuratorning farqiga borarmiding?! Qani, aytchi, karbyurator qayerda joylashgan?
— Mashinangda
— Ha—ha, Mashinam qayerda bo‘lmasa?
— Daryoda!

Bir savdogar shahardan mol olib, boshqa shaharga eltib, sotib yurardi. Kunlarning birida mollarini sotib bo‘ldi-da, pulini etik qo‘njiga tiqib, o‘z shahriga jo‘nadi. Bundan o‘g‘rilar xabardor bo‘lib, uning payiga tushdilar. Savdogar poyezdga chiquvdi, ular ham ketidan chiqishdi. Kech kirgach, savdogar beparvo uxlab yotaverdi.
O‘g‘rilar sekin u yotgan joyga keldilar-da, «Pul qaysi oyog‘ida ekan? O‘ngidami, chapidami?» deb, ikkilanib, tavakkaliga bir oyog‘ini o‘tkir bolta bilan chopib, opqochib ketdilar. Birdan vagonning ichi to‘s-to‘polon bo‘lib ketdi. Yo‘lovchilar savdogarning holiga achinardilar. U bo‘lsa hadeb «xudoga shukur, xudoga shukur» derdi.
— Iye, nimaga shukur qilyapsiz? Axir bir oyog‘ingiz...
— E qiziq ekansizlar-ku! Pullik oyog‘im omon qolibdi-da! Shunga shukur qilyapman...

Internet shu shaklda ommalashib borsa, bir necha yildan keyin qabr toshlarida: "1930 yil: online - 2025 yil: offline", - degan yozuvlar bo‘lishi mumkin.

— Qo‘shni kecha asalaringiz meni chaqib oldi.
— Qani qaysi biri ko‘rsating, o‘zim tazirini berib qo‘yaman.

Afandi yosh bola edi. Ko‘cha eshigi oldida non yeb o‘tirgan edi, bir kishi kelib, uni aldamoqchi bo‘ldi:
— O‘g‘lim, tuyani yaxshi ko‘rasanmi?
— Ha.
— Kel bo‘lmasa, noningni tuya qilib beray. Afandi bir nonga, bir haligi kishiga qarab dedi:
— Tuya eshigimizdan sig‘maydi. Qo‘yavering o‘zim bo‘taloq qilib olaman.

— Menga qara, og‘ayni, marsliklarni o‘ldirganlik uchun qamashadimi?
— Ha, lekin jinnixonaga!

Bir kuni doktordan so‘rashibdi:
— Nega hozirgi bolalar nervnыy bo‘lib tug‘ilishayapti?
Doktor:
— Hozirgi bolalar onasini qornida:
3 oylik bo‘lguncha: — Meni abort qildirarmikin yo‘qmi?, - deb o‘ylanishadi.
6 oylik bo‘lguncha: — Dadam oyimga uylanarmikan?, - deb o‘ylanib xavotirlanishadi.
9 oylik bo‘lguncha esa: — 1 oylik stipendiyaga 3 kishi qanday yashaymiz?, - deb nervnыy bo‘lishadi

Eng dodalari

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar