Afandi rukniga oid latifalar | 10 dona — 29

Bir kuni afandi farzandli bo‘libdi. Oradan bir yil o‘tibdi farzandi birinchi aytgan so‘zi "Tovuq" bo‘libdi. O‘sha kuni tovuq o‘lib qolibdi. Keyin "Sigir" desa, u ham ertasiga o‘lib qolibdi.
Afandi o‘g‘liga:
— O‘g‘lim "Dada" demagin, iltimos, - debdi.
2 kun o‘tib, bolasi "Dada" degan ekan afandi uyiga kirib, ko‘rpa-to‘shak qilib yotib olibdi. Bir kun o‘tarmish, o‘lmasmish. 2 kun o‘tarmish, o‘lmasmish.
Uchinchi kuniga xotini kirib:
— Chiqing adasi. Qo‘shnimiz Qo‘chqor aka o‘lib qolibdilar, - degan ekan.

Afandi o‘choqqa o‘t yoqishga juda ko‘p urinibdi. Hech yoqa olmabdi.
Uyga kirib xotinining ro‘molini o‘rab chiqibdi-da, o‘choqqa qarab "Puf" degan ekan, alanga olib ketibdi.
Shunda olovga qarab:
— Ha qo‘rqmas ekansan-aaa, - dermish.

Xotini kasal er yonida o‘tirib, hamdardlik bildiryapti:
— Xotin, sen kasal bo‘lguncha men bo‘lmaymanmi? Azroil meni jonimni olsa ham mayli edi, - deb tursa, shu payt azroil kirib kelib qolibdi. Afandi shosha-pisha:
— Assalomu alaykum! Azroil hazratlari, kim kasal, kim sog‘ o‘zingiz ko‘rib turibsiz, - dermish.

Afandi bir kecha sham yoqib xotini bilan gaplashib o‘tirgan edi, birdan shamol turib, shamni o‘chirdi. Uy qop-qorong‘i bo‘lib qoldi.
— Chap tarafingizda gugurt bor, olib shamni yoqib yuboring,—dedi xotini.
— Iye, qiziqmisan, xotin? Qorong‘ida chap tarafni qayoqdan bilib bo‘ladi, deysan!

Bir kuni afandi militsiyaga qo‘ng‘iroq qilib:
— 715 raqamli oq rangli Neksiyani topib beringlar, - debdi.
Militsiya:
— Mashinangizni o‘g‘rilar ketishdimi? - desa, afandi:
— Yo‘q. Shu mashinani orqasiga eshagimni bog‘lab qo‘ygan edim. Mashinani haydab ketib qolishibdi, - dermish.

Bir kuni Afandi choyxonaga eshagi bilan borib, eshagini tashqariga bog‘lab qo‘yibdi.
Biroz vaqt o‘tgach, chiqib qarasa eshagi yo‘qmish...
— O‘g‘ri, o‘g‘ri! Eshagimni o‘g‘irlab ketishdi! – deb baqira boshlabdi.
Odamlar yig‘ilibdi. Afandi yana debdi:
— Eshagim yo‘q! Shu yerga bog‘lab ketgan edim. Agar bordi-yu eshagim topilmas ekan, otam qilgan ishni qilaman hozir! – debdi.
Odamlar hayron qolib “Otangiz nima qilganlar?” deb so‘rayverishibdi.
Shunda afandi:
— Otamni ham eshagi yo‘qolib qolganda, uyga piyoda ketganlar, - degan ekan.

Afandi eshigi oldidagi supachada talqon yeb o‘tirardi. Endi talqonni og‘izga solaman deganda shamol esib, talqonni uchirib yuboribdi. Og‘izga hech narsa tushmabdi. Shu holat 2-3 marta takrorlanibdi. Qo‘shnisi devordan mo‘ralab:
— Hoy qo‘shni nima yeyapsiz? – desa, afandi:
— Shamol to‘xtamasa, hech narsa! – dermish.

— A-xa, qo‘lga tushdingmi?! – dedi Nasriddin do‘stlaridan biriga. — Pivo ichyapsan! Doktor senga ichishni ta’qiqlagan edi-ku! Demak, sen byulletenni bir necha kunga cho‘zmoqchisan!
— Ta’qiqlagani to‘g‘ri. Lekin o‘sha doktor yaqinda qazo qildi. Xo‘sh, u o‘lgandan keyin ham buyrug‘iga bo‘sunishim kerakmi?! – debdi do‘sti.

Yarim kechada afandi ko‘chada izg‘ib yursa, mirshab to‘xtatib:
— Nima qilib yuribsiz? - debdi.
Afandi:
— Uyqim qochib ketdi, qidirib yuribman, - dermish.

Bir kuni Afandi eshagini yo‘qotib qo‘yib, militsiyaga qo‘ng‘iroq qilibdi:
— Allo, men eshagimni yo‘qotib qo‘ydim!
— Ko‘rinishi qanaqa edi? - debdi go‘shakdagi xodim.
— Ko‘rinishi huddi qo‘shnim Eshmatni o‘zginasi edi, - debdi Afandi.

Afandi haqida latifalar

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar