Eng dodalari rukniga oid latifalar | 10 dona — 369

Ikki ayol qamoqxonaning bir xonasida uch yil o‘tirishibdi. Jazo muddati tugab, ozodlikka chiqarishsa, qamoqxona darvozasi oldida yana yarim soat gaplashib turishgan ekan.

Ko‘chadan qaytgan o‘g‘lidan onasi so‘radi:
—O‘g‘lim koptoging qani?
—Bir qizchaga berdim, biroz o‘ynab qaytarib berarkan. Yonida bobosi ham borakan,- dedi o‘g‘li.
Onasi o‘g‘lining saxiyligidan quvonib tursa, eshik taqillab, koptokni olgan qizalok va bobosi qo‘lida shokolad bilan kirib kelishibdi.
Bolakay koptogi va shokoladni olib, cho‘ntagidagi uyali telefonni qizchaning bobosiga qaytarib beribdi.

Ona qizini urishayapti:
— Man sanga kechasi ko‘chada yurishga ruxsat bermiyman. Bilasanmi san endi 17 ga kirding, man sani yoshingda...
— Bilama-a-n oyi, bilaman. Siz mani yoshimda uyda o‘tirgansiz, chunki u paytda man 5 oylik chaqaloq bo‘lganman.

Bir kuni Afandi uch-to‘rtta o‘rtog‘ini uyiga boshlab keldi. Xotiniga kirib: «Bir quling o‘rgilsin palov qilgin» dedi.
— Voy, qiziqmisiz? Axir uyimizda na guruch bor, na go‘sht, na yog‘ bor. Nima bor, nima yo‘qligini surushtirmay-netmay, mehmon boshlab kelaverasizmi?!
— Xo‘p-xo‘p xotin, sal o‘pkangni bosib ol. Hech bo‘lmasa, dasturxonga bo‘sh laganni olib chiqib qo‘ygin, o‘zim gapning kiftini keltiraman.
Xotini ham eri aytganday qilib, bo‘sh laganni dasturxonga olib chiqib qo‘ydi.
— Og‘aynilar,— dedi Afandi,— Agar uyimizda guruch, yog‘, go‘sht bo‘lganida edi, hozir shu bo‘sh laganda bug‘i chiqib turgan palov bo‘lardi...

Restoranda. Mijoz ofitsiantdan so‘radi:
— Ovqat haqini dollardayam olaverasizlarmi?
— Olamiz.
— Hmm... Plastik kartochkada-chi?
— Olaveramiz.
— Hm-m-m... Ichkilikdan bo‘shagan shisha bilan to‘lasam-chi?

Bir kun student oshxonaga kirib:
— Oshpaz, manga 4ta manti bervoring.
Oshpaz:
— O‘o‘o‘, studentla kuchayibdimi?!
Student:
— 4ta mantiga qo‘shib, 24ta vilkayam bering.

Afandi bog‘ida o‘tin qilib, kechqurun boltasini yelkasiga tashlab ketayotgan edi, yo‘lda bir hovlidan it chiqib, Afandiga tashlandi. Afandi bolta bilan itni chopib o‘ldirdi. Itning egasi chiqib Afandini tutdi:
— It sizni talagan ekan, boltaning sopi bilan urib haydasangiz ham bo‘lar edi-ku!
— It dumi bilan qopsa, boltaning sopi bilan urar edim, beti bilan qopgandan keyin, men ham boltaning beti bilan chopdim-da! O‘zidan ko‘rsin!

— Hamma narsani tashladim, ichishniyam, chekishni ham, xotinimni ham!
— Xotiningni nimaga tashlading?
— U bunday baxtga loyiq emasdi.

Kunlarning birida toshbaqa, tulki, bo‘ri uchalasi ov qilishib o‘ljani birgalikda yeyishga qaror qilib, toshbaqani nonga yuborishga kelishibdi.
Bir soat o‘tibdi, ikki soat o‘tibdi, kelmabdi. Tulki bilan bo‘rini qorinlari ochib jaxli chiqib shunday, debdi:
— Agar xozir toshbaqa kelsa kosasini ikkiga ayrib majag‘lab tashlayman, urib abjag‘ini chiqaraman, debdi.
Shunda eshik asta ochilib:
— Agar shunday qilsanglar nonga bormayman, debdi.

Afandining ko‘zi xira bo‘lib qolgan edi, odamlar unga ko‘proq yong‘oq yeyishni maslahat berishdi. Afandi bozordan yarim qadoq yong‘oq olib, asta chiqib ketayotgan edi, ro‘parasidan bir bola chiqib salom berdi. Afandi alik olib, bolaga bitta yong‘oq berdi-da, sevinib dedi:
— Salom bergan bolalarni juda yaxshi ko‘raman. Qani endi, boshqa bolalar ham senga o‘xshash salom berishni bilishsa!
Bola nariroqqa borib ingichka ovozda salom berdi, Afandi yana yong‘oq uzatdi, ko‘chaning o‘rtasiga yetmasdanoq bola yo‘g‘on tovushda salom berib, yana bir yong‘oq oldi, tor ko‘chaga burilmasdan xirillagan tovush bilan salom bergan edi, Afandi bilib qolib:
— Salomni yong‘oqqa alishib yeb, tomog‘ing og‘rigan shekilli, tovushing chiqmayotibdi, yong‘oq yema!— dedi.

Eng dodalari

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar