Eng dodalari rukniga oid latifalar | 10 dona — 466

Er-xotin kechasi uxlab yotishsa xotin alaxsirab:
— Voy, erim kevotti, erim kevotti, desa
— Yonida yotgan eri, sakrab turib o‘zini balkondan otvoribdi.

Afandi bir qurumsoq boyda qarollik qilar edi. Bir kuni boy mehmonga ketayetib, Afandiga qiladigan ishlarni tayinladi:
— Qo‘y, sigir, tovuqlarga yaxshi qara! Tovuqlarning boshi yerdan, mol, qo‘ylarning boshi oxurdan uzilmasin! Hovli sahnini tozalab, yog‘ tushsa yalagudek qilib qo‘y!
Xo‘jayin ketgach, Afandi tovuqlarni parvarish qila boshladi, har qancha don bersa ham tovuqlar uni yeb bo‘lib, darhol boshini yerdan ko‘tarar edilar. Achchig‘langan Afandi tovuqlarni tutib hammasining boshini uzib, yerga tashladi «mana, endi yerdan ko‘tarilmaydigan bo‘ldi» dedi o‘z-o‘ziga. U molxonaga kirib, qo‘y, mollarni parvarish qila boshladi. Ammo ular ham yem-xashakni yeb bo‘lib, boshlarini oxurdan ko‘tarishar edilar. Afandi hayvonlarning ham boshini kesib, oxurga tashladi va «endi, oxurdan ko‘tarilmaydigan bo‘ldi», dedi o‘zicha. Bu ishlardan bo‘shagach, hovlini supurdi-da, boyning xumdagi yog‘ini eritib yerga sepdi. Ishlarni saranjomlagach, endi dam olishga o‘tirgan ediki, boy qaytib keldi, ahvolni ko‘rib baqirdi:
— Bu nima qilganing, haromzoda!
— Xo‘jayin, topshiriqlaringizni jonu dil bilan bajardim, mana, mollarning boshini oxurdan, tovuqlarning boshini yerdan uzilmaydigan qilib qo‘ydim. Hovlingizni shunday tozaladimki, ishonmasangiz, mana yog‘ ham sepdim, yalab ko‘ringchi,— dedi Afandi

Afandi zamonning zayli bilan boshqa bir shaharga borib qoldi. U bozorni tomosha qilib yurgan edi, holvapurushning do‘konida turgan har xil holvalarga ko‘zi tushib qoldi. Afandining og‘zidan suvi keldi-da, holvalardan olib, yeyaverdi.
Buni ko‘rgan holvapurush qo‘liga kaltak olib, uni savalay boshladi.
Afandi tayoqning zarbini pisand qilmasdan, holvani to‘yguncha yedi, keyin:
— Bu shahar xo‘p ajib shahar ekanu, holvapurushlari odamni urib holva yedirgani yomon ekan, - deb keta berdi.

O‘qituvchi:
— Familiyangiz?
Student:
— Buranov(jilmayib).
— Ha, nimaga jilmayasiz?! - do‘q urdi professor.
— Birinchi savolga muvaffaqiyatli javob berganimdan xursandman.

Darvozaga yozilgan ogohlantirish:
— Uyimda qutirgan vaxshiy it bor!
G‘alamis qo‘shni yozuvni davom ettirib:
— Bu it juda qarigan hatto tishlari ham yo‘q!
Uy egasi:
— Tishi yo‘q bo‘lsa ham ehtiyot bo‘linglar, yetvosa so‘rib o‘ldiradi!

Talaba restoranga kirib ofitsiantga:
— Bitta bulka non va bir stakan suv, - debdi.
Ofitsiant kulib:
— Shunchalik pastga urasanmi o‘zingni. Hayotga bir marta kelasan, mazza qilib, to‘yib maishat qimaysanmi, - desa
Talaba:
— Ha, to‘g‘ri aytasiz. Maishat bo‘lsa maishatda. Unda manga uchta bulka non va bir chelak suv olib keling, - dermish

— Doktor, manavi dorilar rostdan ham menga yordam beradimi?
— Albatta. Bu dorini olgan bemorlar shu paytgacha oldimga qaytib kirishmagan.

— Munosabatlarimiz qiyin davri boshlandi sezyapsizmi?
— Qanday ekan?
— Bir birimizga layk bosamizu, lekin yozmaymiz...

Afandi kasal bo‘lib tabibga borgan edi, g‘oz sho‘rva ichishni buyurdi. G‘oz sotib olishga qurbi yetmaganidan Afandi yelkasiga kamalakni osib, beliga ikkita nonni tugib, ko‘lga g‘oz ovlagani bordi. Qarasa, ko‘lda g‘oz ko‘p, biroq u kechgacha urinsa ham, bironta g‘oz ovlayolmadi. Nihoyat charchab, och qolib ko‘lning suviga non botirib yeya berdi. Shu vaqt bir ovchi kelib:
— Ha, Afandi nima qilib o‘tiribsiz!—so‘radi.
— G‘oz sho‘rva ichayotibman,— javob berdi Afandi.
— Go‘shti qani, yo‘q-ku?
— Go‘shtini tuzlab patiga o‘rab qo‘ydim, huv, ana!— deb uchib ketayotgan g‘ozlarni ko‘rsatdi Afandi.

Baliq daryoga cho‘milishga borib, cho‘kib o‘lib qolibdi.

Eng dodalari

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar