Oʻqish-maktab rukniga oid latifalar | 10 dona — 2

Telefon qo‘ng‘iroqlarga javob bermagan o‘g‘ilga otasi xabar yozmoqda:
“O‘g‘lim, bitiruv imtihonlaring qalay o‘tdi? Javobingni kutaman!”
O‘g‘li javob yozyapti:
“Imtihon zo‘r o‘tdi! Ustozimga yoqdi. Kuzda yana takrorlashimni so‘radi!”

Maktabdan ko‘zi ko‘karib qaytgan boladan onasi so‘rabdi:
— Buni kim qildi?
Bola:
— Kimligini bilmadim-u, lekin mana uni sochidan namuna, - deb qo‘lida bir tutam soch ko‘rsatibdi.

Talabalar yotoqxonasidagi suhbatdan:
— Xonadoshimni go‘shtga yuborgan edim, chorrahadan o‘tayotib, mashina turtib ketibdi. Kasalxonada emish.
— Voy o‘lmasam! Sen nima qilding?
— Nima qilardim? Och o‘tirmayman-ku! Tuxum qovurib yedim.

Lo‘li yigit mashina haydash bo‘yicha imtihon topshirmoqda.
Imtihon olayotgan GAI xodimi:
— Hozirgina qanday belgi o‘tib ketdi? – desa, lo‘li yigit:
— Misdan yasalgan ekan, ko‘rdim... – dermish.

— Bolajonlar, kim o‘zini ahmoq, landovur, dangasa deb o‘ylasa o‘rnidan tursin! – debdi. Sinfda ancha vaqt jimlikdan so‘ng bir bola o‘rnidan turganmish.
O‘qituvchi:
— Ho‘sh, sen o‘zingni ahmoq, landovur, dangasa dyeb o‘ylaysanmi? – desa, bola:
— Yo‘q ustoz! Bir o‘zingiz turganingizga hijolat bo‘ldim. Sizga dalda berish uchun turdim! – dermish.

Maktabda oraliq imtihon topshiriladigan kun. Dars boshlanibdi. O‘qituvchi:
— Hozir imtihon topshirasizlar.
— Ustoz, kalkulyatordan foydalansak bo‘ladimi?
— Bo‘ladi.
— Mendeleyev jadvalidan-chi?
— Bemalol. Yozinglar, mavzu “Ikkinchi jahon urushi”.

Tibbiyot instituti talabalari o‘qituvchisi bilan morgda amaliy mashg‘ulot o‘tishmoqda. O‘qituvchi:
— Biz vrachlar hech narsadan jirkanishimiz kerakmas. Masalan, mana shu jasadni o‘lishidan avval nima taom yeganini bilish uchun og‘ziga bosh barmog‘imizni tiqib, so‘ng barmog‘imizni yalab ko‘ramiz, - deb ko‘rsatib beribdi.
Tabiiyki, hamma talabalar ustozining orqasidan shunday qilishibdi.
Shunda o‘qituvchisi:
— To‘g‘ri qildinglar, lyekin vrachlar e’tiborli ham bo‘lishi kerak. men bosh barmog‘imni tiqib, o‘rta barmog‘imni yalagandim, sizlarga o‘xshab bosh barmog‘imni yalamagandim... – dermish.

Birinchi sinf o‘quvchisi ilk marta maktabga borib qaytgach, kayfiyati yomon, sumkasini otib yuboribdi.
Onasi:
— Nima bo‘ldi? - desa.
Bola:
— Maktabni obedgacha degandiz, 11 yil ekanku, - dermish

Bir kuni geografiya o‘qituvchisi globusni ko‘rsatib:
— Soliyev Afrika qani?, - desa Soliyev:
— Men olmadim ustoz, - debdi.
O‘qituvchi yana so‘rabdi:
— Soliyev Afrikani menga topib ber!
Soliyev:
— Ustoz rostini aytyapman, men olmadim.
Shunda o‘qituvchi:
— Bor, dadangni chaqir!, - debdi. Dadasi kelgach:
— O‘g‘lingizga Afrikani ko‘rsat, qani deb so‘rasam, men olmadim deydi. Bunga nima deysiz?, - debdi.
Dadasi o‘g‘liga o‘girilib:
— O‘g‘lim, olgan bo‘lsang, qaytib ber!, - dermish. Aqldan ozay degan ustoz ota-bolani qo‘shnisini ko‘chada ko‘rib qolibdi-da, bo‘lgan voqeani gapirib bersa, qo‘shnisi:
— O‘zi bular shunaqa, olgan narsasini qaytarib berishmaydi, - dermish.

Ota-onalar majlisida maktab direktori:
— Hurmatli ota-onalar! Sizlardan iltimos, qizlaringizni “O‘qishga kira olmasang, erga berib yuboraman” deb qo‘rqitmanglar! Bilgan savollariga ham noto‘g‘ri javob berishmoqda.

Oʻqish-maktab haqida latifalar

Latifa.uz loyihasi haqida

Boshqa loyihalar